Substance, BEMO, আৰু Bullpen এ শেহতীয়া TEDxSydney শিৰোনামসমূহৰ নিৰ্মাণৰ বৰ্ণনা কৰিছে
চিডনী, অষ্ট্ৰেলিয়া-ভিত্তিক Substance Studio এ ২০১৭ চনৰ পৰা TEDxSydney ৰ স্মৰণীয় মুকলি শিৰোনাম আৰু সংলগ্ন গ্ৰাফিক্স পেকেজসমূহ সৃষ্টি কৰি আহিছে। গতিকে স্কট গিৰচেন—ছাবষ্টেন্সৰ প্ৰতিষ্ঠাপক আৰু সৃষ্টিশীল পৰিচালক—২০২০ চনত ষ্টুডিঅ’টোৰ চেষ্টা কৰা আৰু সঁচা পদ্ধতিত সহজেই আবদ্ধ হৈ থাকিব পাৰিলেহেঁতেন। বৰঞ্চ তেওঁ কথাবোৰ সলনি কৰি সন্মিলনৰ বিষয়বস্তু “REAL”ক মোকাবিলা কৰিবলৈ প্ৰতিভাৱান ষ্টুডিঅ’ৰ এটা বিশ্বব্যাপী দল নিযুক্তি দিয়াৰ সিদ্ধান্ত লয় .”
অন্য নটা হাই-প্ৰফাইল মোচন ষ্টুডিঅ'ৰ দলটোৰ নেতৃত্ব দিয়া—য'ত আছে BEMO, Bullpen, Mighty Nice, MixCode, Nerdo , Oddfellows, Post Office, Spillt, আৰু STATE —ব্যৱহৃত পদাৰ্থ চিনেমা 4D, ৰেডশ্বিফ্ট, আৰু অন্যান্য সঁজুলিসমূহে এগৰাকী যুৱতী হ’বলগীয়া মাতৃৰ সপোনক কেন্দ্ৰ কৰি এটা শিৰোনামৰ ক্ৰম সৃষ্টি কৰিবলৈ।
ফলস্বৰূপে হৈছে এটা কলাত্মক এনিমেচন যিয়ে বাস্তৱৰ জটিল, বৈচিত্ৰময় আৰু ব্যক্তিগত প্ৰকৃতি আৰু সপোনৰ শক্তিক কল্পনা কৰিবলৈ 2D আৰু 3D ব্যৱহাৰ কৰি REAL ধাৰণাটোৰ ব্যাপক ব্যাখ্যাসমূহক একত্ৰিত কৰে।
আমি গিয়াৰচেন, বুলপেনৰ প্ৰতিষ্ঠাপক এৰন কেমনিটজাৰ, আৰু BEMO’s Brandon Hirzel আৰু Brandon Parvini ৰ সৈতে কথা পাতিলোঁ যাতে ইমান বিশাল বিষয় এটাক ইমানবোৰ শিল্পীয়ে কেনেকৈ এটা মন চুই যোৱা দৃশ্য কাহিনীলৈ অনুবাদ কৰিলে। তেওঁলোকে ক’বলগীয়া কথাখিনি ইয়াত উল্লেখ কৰা হৈছে৷
BEMO’s এনিমেচন, “Choice,” আমি কেনেকৈ নিজৰ ভাগ্য বাছি লওঁ, সেই বিষয়ে অন্বেষণ কৰিছিল।
বুলপেনৰ এনিমেচন, “ভৱিষ্যত,” এটা সেউজীয়া অধিক বৈশিষ্ট্য আছিলবহনক্ষম পৃথিৱী।স্কট, পদাৰ্থই প্ৰথমে TEDXSYDNEY শিৰোনাম বনোৱাৰ কাম কেনেকৈ পালে?
গেৰচেন: ব্যক্তিগত সংযোগৰ পৰা এটা পৰিচয়ৰ সৈতে আমি সক্ষম হ'লোঁ ২০১৭ চনত টেডৰ সৈতে আমাৰ সম্পৰ্ক তুলনামূলকভাৱে মসৃণভাৱে আৰম্ভ কৰিব। গতিকে, ভাগ্য ভাল যে পিটচ দিয়াৰ প্ৰয়োজন নাছিল। ফলাফলত তেওঁলোকে ইমানেই সুখী যে তেতিয়াৰ পৰাই তেওঁলোকে আমাৰ সৈতে কাম কৰি আহিছে৷ এই শিৰোনামবোৰ বহু কাৰণত অধিক বিস্তৃত আছিল, ক’ভিড-১৯কে ধৰি, যাৰ অৰ্থ আছিল আমি সন্মিলনে সাধাৰণতে ব্যৱহাৰ কৰা পেনোৰামিক লেআউটতকৈ লাইভ ষ্ট্ৰিম ইভেণ্টৰ বাবে সৃষ্টি কৰিবলগীয়া হৈছিল।
আপুনি কিয় এইটো এটা বিশ্বব্যাপী সহযোগিতা হিচাপে কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল?
গেৰচেন: কিবা এটাক ইলাষ্টিক বুলি ব্যাখ্যা কৰাটো ইমানেই বিশাল বিষয় আছিল “বাস্তৱ” হিচাপে। গতিকে আমি ভাবিলোঁ যে বিভিন্ন শিল্পীয়ে বিষয়টোক নিজৰ নিজৰ দৃশ্যগত দিশত লৈ গৈ ই কিমান পৰিৱৰ্তনশীল সেইটো সঠিকভাৱে প্ৰদৰ্শন কৰাটোৱেই উত্তম হ’ব। ছাবষ্টেন্সে প্ৰকল্পটোৰ আয়োজন আৰু কিউৰেট কৰিছিল আৰু আমাৰ নিজৰ এনিমেচন অৱদান আছিল গৰ্ভৱতী মহিলাগৰাকীয়ে সপোন দেখা দৃশ্য।
কেৱল প্ৰকল্পৰ সমন্বয়টো আছিল এক বৃহৎ কাম, কিন্তু আমাৰ এনিমেচন অন্তৰ্ভুক্ত কৰি, সহযোগিতামূলক দিশটোৰ সত্ত্বেও ই পূৰ্বৰ বছৰবোৰতকৈ প্ৰায় অধিক কাম আছিল। কিন্তু বিশ্বৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰা একাধিক দৃষ্টিভংগী থকাটো ইয়াৰ এটা মূল অংশ আছিল, আৰু লগতে TEDxSydneyক এটা বিশ্বব্যাপী ব্ৰেণ্ড হিচাপে গঢ়ি তোলাত সহায় কৰাৰ আমাৰ লক্ষ্যৰ সৈতেও মিল আছিল।
মাক-টু- সৃষ্টি কৰাৰ সময়ত প্ৰতিটো সবিশেষ বিবেচনা কৰা পদাৰ্থbe’s বেডৰুম।আপুনি কেনেকৈ বৰ্ণনা কৰিলে যে আপুনি আন অধ্যয়নসমূহে কি কৰিব বিচাৰিছিল?
Geersen: REAL আছিল TEDxSydney, আৰু আমি বহুদিনৰ পৰা প্ৰশংসা কৰি অহা ষ্টুডিঅ’বোৰক জড়িত কৰিব বিচাৰিছিলো। আমি ভাগ্যৱান যে গতি ডিজাইনত কাম কৰা প্ৰতিজনেই ইমানেই সহজলভ্য, আৰু প্ৰতিটো ষ্টুডিঅ’ই নিজৰ নিজৰ শৈলীত নিজৰ অনন্য দৃষ্টিভংগীক প্ৰতিনিধিত্ব কৰা কিবা এটা নিৰ্মাণ কৰাৰ সুযোগ পোৱাটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ আছিল।
তেওঁলোকৰ বাবে জপিয়াই পৰাটো সহজ কৰিবলৈ মই এটা মোটামুটি বিস্তৃত ব্ৰিফ তৈয়াৰ কৰিলোঁ য'ত ধাৰণাটোৰ প্ৰায় ২০ বা ৩০টা ভিন্ন ব্যাখ্যা অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছিল। আমি শিল্পীসকলক আৰম্ভণিৰ বিন্দু হিচাপে তেওঁলোকৰ আগ্ৰহী এটা বাছি ল’বলৈ ক’লোঁ। তাৰ পিছত, আমি চঞ্চল, আশাবাদী, মজাদাৰ আৰু ৰঙীন কিছুমান মৌলিক ডিজাইন নীতি আগবঢ়ালোঁ।
পদাৰ্থই হ'বলগীয়া মাতৃ আৰু তাইৰ সপোনৰ সকলো এনিমেচন সৃষ্টি কৰিছিল।আমি সদায় জানিছিলোঁ যে সকলো বান্ধিবলৈ টুকুৰাটোৰ মাজেৰে দৌৰি যোৱা এটা সূতাৰ প্ৰয়োজন হ'ব, আৰু সেইটোৱেই হৈ পৰিল... ডেকা মাতৃ আৰু তাইৰ সপোন—সন্তানৰ জগতখনৰ প্ৰতি তাইৰ আশা আৰু ভয়। বাকী নটা এনিমেচন তাইৰ সপোন, আৰু মই সঁচাকৈয়ে সুখী যে আমি ২ডি আৰু থ্ৰীডিৰ মিশ্ৰণ পাবলৈ সক্ষম হৈছিলো। আমি সঁচাকৈয়ে সেইটো আশা কৰিছিলোঁ, আৰু আমি জানিছিলোঁ যে এই ষ্টুডিঅ’বোৰে যিয়েই নকৰক কিয়, দৃশ্যগতভাৱে আচৰিত হ’ব৷
আপুনি কেনেকৈ মাতৃ চৰিত্ৰৰ সৈতে আপোনাৰ দৃশ্যসমূহ দেখুৱাওক সেই বিষয়ে আমাক কওক।
গেৰচেন: পদাৰ্থ সহযোগী জেছ হেৰেৰাই মাতৃক C4D ত মডেল কৰিছিল, আৰু তাই লগতেৰিগিং আৰু এনিমেচন কৰিছিল। তাই আচলতে যোৱা বছৰ মেক্সনৰ থ্ৰীডি আৰু মোচন ডিজাইন শ্ব’ৰ এটাত চৰিত্ৰটোৰ নিৰ্মাণৰ ডেমো কৰিছিল।
আমি চৰিত্ৰটোৰ চুলি, মুখ, শৰীৰ, অংগ আৰু কাপোৰৰ বাবে বিশদ শৈলীৰ উল্লেখ একেলগে টানি আনিছিলো। সেইটোৱে আমাক লক্ষ্য কৰিবলৈ এটা নিৰ্দিষ্ট ব্লুপ্ৰিণ্ট দিলে, কিন্তু আমিও বিচাৰিছিলো যে জেছৰ শৈলী শক্তিশালীভাৱে আহিব। এই ধৰণৰ আকৰ্ষণীয় চৰিত্ৰ নিৰ্মাণত তাই পাৰদৰ্শিতা দেখুৱাইছে, যিটো নিশ্চিতভাৱে সত্য, যিগৰাকী হ’বলগীয়া মাতৃক আমি তেওঁৰ নামৰ টেডৰ নামেৰে “থিডোৰা” বুলি ক’লোঁ। জেছে কাপোৰৰ মডেলিং আৰু ৰিগও কৰিছিল কিন্তু, শেষত, আমি কাপোৰ আৰু বেডশ্বীটবোৰ মাৰ্ভেলাছ ডিজাইনাৰ কাপোৰৰ চিমৰ সৈতে অধিক স্পৰ্শযোগ্য অনুভৱৰ বাবে উন্নীত কৰিলোঁ।
মাতৃ চৰিত্ৰটো সৃষ্টি কৰাৰ সময়ত পদাৰ্থই এই মুড ব'ৰ্ডটো বনাইছিল।আমি থিডোৰা আৰু তাইৰ এপাৰ্টমেণ্টটোক জীৱন্ত কৰি তুলিবলৈ ৰেডশ্বিফ্টৰ ওপৰত বহু পৰিমাণে নিৰ্ভৰ কৰিছিলোঁ, কাৰণ ইয়াত পৰিচালনা কৰিবলগীয়া বহুত জিঅ' আৰু টেক্সচাৰ আছিল, লগতে... বাস্তৱবাদ আৰু সময়ৰ ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰাৰ প্ৰয়োজন। বহু এনিমেচনত থিয়ডোৰা শুই আছে, গতিকে আমি এই ধাৰণাটো প্ৰৱৰ্তন কৰিলোঁ যে তাইৰ ৰঙীন সপোনবোৰে শাৰীৰিকভাৱে প্ৰকাশ পাব আৰু তাইৰ ধূসৰ পৃথিৱীখনলৈ পোহৰ পেলাব। সেইটো কৰিবলৈ আমি ৰেডশ্বিফ্টত ৰামধেনুৰ বিবৰ্তনৰ প্ৰক্ষেপণ স্থাপন কৰিলোঁ, যিয়ে তাইৰ ৰাতিৰ কল্পনাক এক কাব্যিক গভীৰতা দিছিল যিটো সঁচাকৈয়ে সুন্দৰ আছিল।
পদাৰ্থই পোহৰ আৰু ৰামধেনু ব্যৱহাৰ কৰি মাতৃৰ সপোনবোৰক বাকী আখ্যানতকৈ যাদুকৰী আৰু পৃথক যেন কৰি তুলিছিল।AARON, আমাক কওক ANIMATION THATBULLPEN MADE.
কেমনিটজাৰ: আমি আমাৰ এনিমেচনক “ভৱিষ্যত” বুলি কওঁ, আৰু আমি বতাহৰ টাৰ্বাইন, সেউজ শক্তি আৰু পুনৰুদ্ধাৰৰ পৰা আৰম্ভ কৰি সকলোৰে ভৱিষ্যত কেনেকুৱা হ’ব পাৰে তাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিলোঁ চন্দ্ৰ. আমি ইলাষ্ট্ৰেচনৰ বাবে ফটোশ্বপ ব্যৱহাৰ কৰিলোঁ আৰু তাৰ পিছত কম্পোজিটিঙৰ বাবে আফটাৰ ইফেক্ট ব্যৱহাৰ কৰিলোঁ। থ্ৰীডিৰ সূক্ষ্ম ব্যৱহাৰো আছে, যিবোৰ চিনেমা ৪ডিত কৰা হৈছিল। আমি প্ৰায়ে আমাৰ 2D ডিজাইনত 3D উপাদান মিহলাই ভাল পাওঁ আৰু তথাপিও ইয়াক যিমান পাৰি নিৰৱচ্ছিন্ন অনুভৱ কৰোঁ।
বুলপেনে প্ৰায়ে তেওঁলোকৰ কামত 2D আৰু 3D এনিমেচন মিহলাই লয়।এই বিশ্বব্যাপী সহযোগিতাৰ অংশ হোৱাটো কেনেকুৱা আছিল?
কেমনিটজাৰ: আমাৰ ষ্টুডিঅ'টো সদায় এটা দূৰৱৰ্তী কোম্পানী, বিভিন্ন স্থানৰ পৰা একেলগে কাম কৰি আৰু... প্ৰায়ে বিভিন্ন মহাদেশ। ক’ভিড-১৯ৰ পিছত সকলোৱে দেখিছে যে দূৰৈৰ পৰা কাম কৰিলে কেনেদৰে কাম কৰাই নহয়; ইয়াৰ উপৰিও ই ক্লায়েণ্ট আৰু বন্ধুৰ অধিক বৈচিত্ৰ্যপূৰ্ণ পৰিসৰৰ সৈতে সহযোগিতা কৰাৰ সম্ভাৱনাও মুকলি কৰে, যেনে ছাবষ্টেন্স। আমি গভীৰভাৱে সন্মান আৰু প্ৰশংসা কৰা আনৰ কাষত কাম কৰাৰ সুযোগ পোৱাটো কঠিন সময়ত অবিশ্বাস্যভাৱে প্ৰেৰণাদায়ক আৰু উত্থানশীল আছিল।
ব্ৰেণ্ডন হিৰ্জেল আৰু ব্ৰেণ্ডন পাৰ্ভিনি, আমাক কওক বেমোৰ এনিমেচন, “পছন্দ।”
হিৰ্জেল: আমাৰ এই ধাৰণা আছিল যে আপুনি নিজৰ ভাগ্য নিজেই বাছি লয়, আমাৰ সকলোৰে ভিতৰত থকা আৰ্কিটাইপৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি। এজন ব্যক্তিক কিহৰ দ্বাৰা তেওঁলোকক দৃশ্যমানভাৱে কৰা হয়, সেই বিষয়ে অন্বেষণ কৰাটো আছিল ৰোমাঞ্চকৰ, আৰু আমি য’ত ৰাখিব পাৰো তাত কিবা এটা কৰাৰ এক সুন্দৰ সুযোগ আছিলএই সকলোবোৰ ভিন্ন জ্ঞান আমাৰ হাতত আছে আৰু নতুন ভূখণ্ডত খোজ দিওঁ।
BEMO এ তেওঁলোকৰ এনিমেচন, “Choice” ৰ বাবে ZBrush, C4D আৰু Arnold ব্যৱহাৰ কৰিছিল।পাৰভিনি: আমি কিছু বছৰৰ পৰা নন-ফটোৰিয়েলিষ্টিক ৰেণ্ডাৰৰ সৈতে খেলি আছো। আমাৰ বাবে সঁচাকৈয়ে আৰম্ভ হৈছিল এডাল্ট ছুইমৰ ড্ৰিম কৰ্প এল এল চি (//www.adultswim.com/videos/dream-corp-llc)ৰ পৰা, যিয়ে আমাক এই অস্বস্তিকৰ পৰিৱেশত সোমাই আমি কৰিবলগীয়া কামবোৰ কৰিবলৈ বাধ্য কৰাইছিল আগতে কেতিয়াও কৰা হোৱা নাছিল। এতিয়া আমি অহৰহ 3D এনিমেচন কেনেকুৱা হ’ব লাগে তাৰ সীমাত আঁচোৰ মাৰি আছো৷ এই প্ৰজেক্টটো আমাৰ বাবে যাদুকৰী অনুভৱ হৈছিল কাৰণ স্কটে আমাক কিবা এটা কৰিবলৈ নিযুক্তি দিছিল আৰু সঁচাকৈয়ে আমাৰ পন্থাটো চাব বিচাৰিছিল।
আমি সাধাৰণতে চৰিত্ৰ এনিমেচন প্ৰজেক্টৰ বাবে মোচন কেপচাৰৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰো কিন্তু, ইয়াৰ বাবে, আমি সিদ্ধান্ত লৈছিলো যে আমি সঁচাকৈয়ে হাতেৰে এনিমেচন কৰা ফেল বিচাৰো। আমি অলপ অপতৃণৰ মাজত সোমাই পৰিলোঁ, কিন্তু ৰিস্ক আৰু সমস্যা সমাধানৰ চেষ্টা কৰাটো আমাৰ ভাল লাগে। আমি আমাৰ ZBrush ব্যৱহাৰ আৰম্ভ কৰিলোঁ আৰু তাৰ পিছত আৰ্নল্ড আৰু টুন শ্বেডিং চিষ্টেমৰ সৈতে ৰিগিং, মেটেৰিয়েল ডেভেলপমেণ্ট আৰু অভাৰঅল লুক ডিজাইনৰ বাবে চিনেমা ব্যৱহাৰ কৰিলোঁ। আফটাৰ ইফেক্টছত চূড়ান্ত কম্পোজিটিং কৰা হৈছিল, আৰু আমি সংযোগী কলাৰ কিছুমান মুহূৰ্ত সৃষ্টি কৰিবলৈ এটা চেল এনিমেটৰ আনিছিলো। আমাৰ লগত এজন চিত্ৰকৰৰ কামো আছিল আগতেই চৰিত্ৰ ডিজাইনৰ ওপৰত।
য'ত তেওঁলোকে সাধাৰণতে চৰিত্ৰ এনিমেচনৰ বাবে মোচন কেপচাৰ কৰে BEMO এই টুকুৰাৰ বাবে এটা হাত-এনিমেটেড ৰূপৰ সৈতে গৈছিল।হিৰ্জেল: আমি আভ্যন্তৰীণভাৱে কাম কৰি ৰ প্ৰাৰম্ভিক স্কেচসমূহৰ খচৰা প্ৰস্তুত কৰিলোঁচৰিত্ৰ আৰু ব্ৰেণ্ডন পি মূল চৰিত্ৰটো ভাস্কৰ্য্য নিৰ্মাণ কৰিবলৈ জেডব্ৰাছত সোমাইছিল। ইয়াৰ পিছত আমি আৰ্নল্ডত ৰিগিং আৰু মেটেৰিয়েল ডেভেলপমেণ্টৰ বাবে চিনেমা ৪ডিলৈ গুচি আহিলোঁ। আমি দীৰ্ঘদিনীয়া সহযোগী স্কট হেচেলক আমাৰ সৈতে চৰিত্ৰৰ ডিজাইনৰ ওপৰত অলপ কাম কৰিবলৈ আনিলোঁ। তেওঁ কিছুমান মুখৰ উপাদানৰ বাবে আমি পেইণ্টঅভাৰ বুলি কোৱা কামটো কৰাত সহায় কৰিছিল, যিয়ে চৰিত্ৰবোৰৰ চেহেৰা কোমল কৰাত সহায় কৰে।
কাৰ্য্যক্ষেত্ৰত পেইণ্টছভাৰ হৈছে চৰিত্ৰটোৰ কেৱল আইছ'মেট্ৰিক আউটপুট য'ত চিত্ৰকৰজনে আক্ষৰিক অৰ্থত বা আঁকিব পাৰে মডেলৰ ওপৰত ৰং কৰা। তাৰ পিছত, আমি সেইটো মডেলৰ ওপৰত পুনৰ প্ৰজেক্ট কৰিবলৈ কাম কৰো আৰু ইয়াক পুনৰ মেটেৰিয়েল ডেভত মিহলাই লওঁ। লাইনৱৰ্ক আৰু ফৰ্ম অনুভৱ কৰাটো আমাৰ বাবে গুৰুত্বপূৰ্ণ আছিল কাৰণ আমি জানিছিলোঁ যে আমি চৰিত্ৰটোৰ বাবে এটা নিৰ্দিষ্ট চোকাতা বিচাৰো। গতিকে আমি চৰিত্ৰ দেৱৰ বাবে আমাৰ অতিৰঞ্জন আৰু প্ৰান্তবোৰ কেনেকৈ বৈ গৈছিল তাত সঁচাকৈয়ে ইচ্ছাকৃতভাৱে থাকিবলৈ চেষ্টা কৰিলোঁ।
এইটো কাম কৰিবলৈ ইমানেই আচৰিত প্ৰজেক্ট আছিল কাৰণ আমি এই সকলোবোৰ আন ষ্টুডিঅ'ৰ সৈতে এটা টুকুৰা সহ-সৃষ্টি কৰি ৰিঙত আছিলো। ইজনে সিজনৰ বিৰুদ্ধে পিটচিং কৰাৰ পৰিৱৰ্তে আমি সঁচাকৈয়ে এটা ভাল কামৰ বাবে এটা শিল্পকৰ্ম নিৰ্মাণৰ কামত সহযোগিতা কৰি আছিলো।
স্কটৰ বাবে এটা শেষ প্ৰশ্ন, শব্দৰ ডিজাইন আৰু সংগীত ইমানেই আকৰ্ষণীয়। সেই প্ৰক্ৰিয়াৰ বিষয়ে আমাক কওক।
গেৰচেন: আমি এম্ব্ৰ'জ ইউক শিৰোনামবোৰৰ বাবে সংগীত ৰচনা কৰিবলৈ ক'লোঁ কাৰণ তেওঁৰ শৈলী আমি বিচৰা আমেজটোৰ লগত একেবাৰে মিলি গৈছিল। কিন্তু আমাৰ প্ৰাৰম্ভিক কথা-বতৰাবোৰত আমি এতিয়াও গম পোৱা নাছিলোটুকুৰাটো কিমান দীঘল হ'ব বা প্ৰতিটো ষ্টুডিঅ'ই কি উৎপাদন কৰিব। সেইটো সমাধান কৰিবলৈ এম্ব্ৰ’জে আখ্যানটোক চলাব পৰা আৰু বিভিন্ন ধৰণে সম্প্ৰসাৰণ কৰিব পৰাকৈ এটা মটিফ সৃষ্টি কৰাৰ কাম কৰিছিল।
x
যদি আপুনি তেওঁৰ কিছুমান কাম শুনিছে, তেন্তে আপুনি জানিব যে এম্ব্ৰ'জৰ সেই যাদুকৰী ক্ষমতা আছে যিয়ে এটা টুকুৰাৰে আকৰ্ষণীয় আমেজ আৰু মুহূৰ্তৰ পৰিসৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে, গতিকে আমি তেওঁক বিশ্বাস কৰিছিলো নিজৰ ধাৰণা অনুসৰি ৰচনা কৰা। তেওঁৰ সংগীতে সংগীতৰ ক্ষেত্ৰত সকলোকে ইমান চিন্তাশীলভাৱে একত্ৰিত কৰে, ব্যক্তিগত এনিমেচনসমূহক সমৰ্থন কৰে, লগতে সমগ্ৰ কাহিনীটোক সমৰ্থন কৰে।
ব্যক্তিগত এনিমেচনৰ কথা ক'বলৈ গ'লে, কাৰণ প্ৰতিটো টুকুৰা অকলে থিয় দিব পাৰে, আমি প্ৰকল্পটোৰ বাবে এটা অতিৰিক্ত উদ্দেশ্য সৃষ্টি কৰাৰ সুযোগ পাইছিলোঁ, এটা আইডেন্ট ছিৰিজ য'ত প্ৰতিটো টুকুৰাই নিজস্ব একক শব্দৰ দৃশ্য পাইছিল। Sonos Sanctus-এ কিছুমান আচৰিত শব্দ ডিজাইনাৰক প্ৰস্তুত কৰাত সহায় কৰিবলৈ আৰু আইডেণ্টসকলৰ সৈতে মিলাই দিবলৈ বোৰ্ডত আহিছিল, গতিকে আমি তেওঁলোকক, আৰু আমাৰ সকলো অডিঅ' অংশীদাৰক, এক প্ৰচণ্ড ধন্যবাদৰ ঋণী।
আমি TEDxSydney-ক আইডেন্টসমূহ আগবঢ়াব পৰাটো এটা বিশাল মূল্য সংযোজন আছিল কাৰণ, সাধাৰণতে, বেছিভাগ শিৰোনামৰ পৰা স্বতন্ত্ৰ মুহূৰ্তবোৰ কাটি পেলোৱাটো বহুত বেছি কঠিন। টেডে আলোচনাৰ মাজত, অনলাইন আৰু অনুষ্ঠানটোৰ প্ৰচাৰত সহায় কৰিবলৈ আইডেণ্টসকলক ব্যৱহাৰ কৰিছিল, যিটো বৰ ভাল আছিল।
ক্ৰেডিট:
ক্লায়েণ্ট: TEDx ছিডনী
প্ৰকল্পৰ ধাৰণা & কিউৰেচন: স্কট গিয়াৰচেন
উৎপাদিত: পদাৰ্থ_
পৰিচালনা অংশীদাৰ: এলেক্স নৰ্থ__
এনিমেচন (এ-জেড): বেমো / বুলপেন / মাইটি নাইচ /Mixcode / Nerdo / Oddfellows / ডাকঘৰ / Spillt / ৰাজ্য / পদাৰ্থ
মূল সংগীত & শব্দৰ ডিজাইন: এম্ব্ৰ'জ ইউ
মেলিয়া মেয়নাৰ্ড মিনেছ'টাৰ মিনিয়াপলিছৰ এগৰাকী লেখিকা আৰু সম্পাদিকা।
৫>